Είναι το πρόβλημα ο ίδιος ο κινεζοϊός;
Όχι! Καθότι τούτος ήρθε για να μείνει!
Είναι δεδομένο και πλήρως αποδεκτό πλέον, πως η νόσος αυτή θα βάλλει σταθερά και περιοδικά την ανθρωπότητα, όπως αντίστοιχα και η εποχική γρίπη, με ένα μεγαλύτερο και πρόσθετο προφανώς ρίσκο ως προς την υγεία του πληθυσμού. Είναι δε ολοφάνερο, πως όποιο μέτρο και αν λαμβάνουμε ως προς την αντιμετώπιση της ασθένειας, αυτή καταφέρνει σταθερά να προσβάλλει μέρος του πληθυσμού σε κάθε εποχή της εμφάνισης και έξαρσής της, με χαρακτηριστικότερο προφανώς παράδειγμα τη βρισκόμενη μόνιμα σε καραντίνα Αυστραλία.
Είναι το πρόβλημα τα πάσης φύσεως εμβόλια και η μαζική λήψη τους από τον πληθυσμό;
Όχι! Καθότι γίνεται ήδη εμφανές πως προσφέρουν μερική μόνο προστασία!
Οι πειραματικές γονιδιακές θεραπείες, που κακώς ονομάζονται εμβόλια, πέραν του γνωστού πλέον ρίσκου των θρομβώσεων σε νεαρούς άρρενες και των άγνωστων μακροπρόθεσμων συνεπειών για την υγεία των εμβολιασμένων-που είναι ακριβώς ο σκοπός των μακροχρόνιων δοκιμών κάθε νέου εμβολίου-εκ του αποτελέσματος δεν εμποδίζουν επαρκώς τη μετάδοση της νόσου-όπως δείχνουν οι συνεχόμενες νέες επιβολές μέτρων σε χώρες όπου υπάρχει τεράστια πλειοψηφία εμβολιασμένων, όπως η Χιλή και το Ισραήλ-ούτε κυρίως καλύπτουν τους εμβολιασμένους από νέες φονικότερες μεταλλάξεις του ιού, που πιθανότερα μάλιστα θα προκύπτουν από τους ίδιους (βλέπε νόσος του Μάρεκ).
Είναι το πρόβλημα οι ”αρνητές” του κινεζοϊού;
Όχι! Η ύπαρξη τους συνιστά ένδειξη υγείας στις κοινωνίες μας!
Φανταστείτε πόσο συνειδησιακά νεκρή και δυστοπική θα ήταν η κοινωνία μας, αν το σύνολο του πληθυσμού δεν αμφισβητούσε στο ελάχιστο την οποιαδήποτε κυβερνητική πολιτική και κυρίως κάθε μονόπλευρο και μονοδιάστατα προβαλλόμενο αφήγημα, όπως εκείνο με το οποίο βομβαρδιζόμαστε νυχθημερόν από όλους τους διαύλους του δημόσιου λόγου και μάλιστα κατόπιν κρατικής επιχορήγησης! Φανταστείτε επίσης τον τεχνοκρατικό εφιάλτη που συνιστά η μονομερής και νομοτελειακή αποδοχή της οποιασδήποτε επιστημονικής θεωρίας, χωρίς κανένα περιθώριο αμφισβήτησης αυτής-που αποτελεί άλλωστε την ουσία της επιστημονικής διαδικασίας-και με την άτεγκτη δαιμονοποίηση του κάθε λελογισμένου αντιρρησία! Να θεωρείτε ευτυχές που υπάρχουν συνάνθρωποι σας, που δεν επιλέγουν το δρόμο της ευκολίας, της δημοφιλίας και της μηδενικής αντιπαράθεσης!
Χάρη σε ανθρώπους σαν και αυτούς, δε ζούμε ακόμη σε σπηλιές και δέντρα, και υπό φαραωνικούς δεσπότες!
Ποιο είναι λοιπόν το πρόβλημα, το ουσιώδες θέμα και ζήτημα του μόνιμου εφιάλτη που βιώνουμε;
Μα προφανώς η αδιέξοδη και ατελέσφορη προσπάθεια μηδενισμού ενός νομοτελειακού ρίσκου για την ύπαρξη μας, που συνιστά ο κινεζοιός!
Και σε αυτήν ακριβώς την παγίδα έχουν πέσει όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις του Κόσμου, μεταξύ αυτών και η δική μας!
Είτε λόγω της φοβερής τρυφηλότητας και του δοξαζόμενου κυριολεκτικά συναισθηματισμού των μεταπολεμικών γενεών, είτε λόγω της ακραίας υπερβολής και της αέναης τάσης προς το δράμα των βοθρομέσων, είτε λόγω της απίστευτης κυριαρχίας στο σύγχρονο νου που ασκεί η αυθεντία της ”κανονικής” επιστήμης, είτε λόγω όλων των παραπάνω, οι δυτικές ιδίως κυβερνήσεις έταξαν στους λαούς τους την πάση θυσία οριστική εξάλειψη ενός ρίσκου για την υγεία τους, που σε άλλες πιο λελογισμένες εποχές θα φάνταζε απολύτως αποδεκτό και διαχειρίσιμο.
Και στη βεβιασμένη, κατά βάση, αυτή απόφαση και πολιτική τους, έκαναν τα επιπλέον λάθη, να βάλουν ακόμη περισσότερο νερό στο μύλο του τρόμου, προκειμένου να δικαιολογήσουν τη δρακόντεια και ανελεύθερη πολιτική τους, και κυρίως να αναθέσουν τη διαχείριση της κρίσης σε ”κανονικούς” επιστήμονες, που μόνο στόχο έχουν την εξασφάλιση της υστεροφημίας τους, δια του περιορισμού κατά το δυνατό των βραχυπρόθεσμων ανθρώπινων απωλειών, χωρίς καμία ουσιαστικά αναφορά και έγνοια για τα δυσβάσταχτα μακροπρόθεσμα βάρη της όλης αυτής πολιτικής.
Η δε δική μας κυβέρνηση, ζώντας με τη ψευδαίσθηση της θαυματουργής κυριολεκτικά ελάχιστης θνησιμότητας του πρώτου κύματος της νόσου στη χώρα, επένδυσε ακόμη περισσότερο επικοινωνιακά στην υποτιθέμενη ικανότητά της να ”μηδενίζει” τη νόσο, με αποτέλεσμα να εκτίθεται συνεχόμενα λόγω των νέων και φυσιολογικά πιο θανατηφόρων επελάσεων αυτής, χωρίς μάλιστα να διαθέτει τους οικονομικούς πόρους άλλων πλουσιότερων δύσμοιρων κρατών και λαών, προκειμένου να συντηρεί το θέατρο αυτό του παραλόγου!
Και πως προσπαθούν λοιπόν οι κυβερνώντες μας να ξεφύγουν από τις απραγματοποίητες υποσχέσεις τους;
Αποδεχόμενοι και διακηρύσσοντας τη νομοτέλεια της κατάστασης και του πρόσθετου διαχειρίσιμου ρίσκου;
Όχι φυσικά! Δεν έχουν το στομάχι και την αξιοπρέπεια για κάτι τέτοιο!
Απλούστατα, βρίσκουν συνεχόμενα, και θα βρίσκουν μέχρι νεωτέρας, αποδιοπομπαίους τράγους για τη φυσιολογική και αναπότρεπτη διάδοση και δράση της νόσου, ακόμη και με τον κίνδυνο της διαίρεσης του λαού και της περιθωριοποίησης των αντιφρονούντων, ωσάν νέων Εβραίων του Τρίτου Ράιχ!
Πρώτα έφταιγε η μη απόλυτη και ατελείωτη χρήση της μάσκας!
Μετά, έφταιγε ο μη ολοκληρωτικός εγκλεισμός των πάντων στα σπίτια τους!
Τώρα και κυρίως το φθινόπωρο, θα φταίγουν οι μη έχοντες λάβει τις πειραματικές γονιδιακές θεραπείες, που υποτιθέμενα έχουν καταστήσει ασφαλείς, όσους δεν αποδέχονται το επιπλέον ρίσκο στην ύπαρξη τους!!!
Και όλα αυτά, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να καμουφλάρουν την αναδίπλωσή τους, διοχετεύοντας-και δικαιολογημένα και δίκαια μάλιστα-το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στις ευθύνες του Λαϊκού Βοθροκρατικού καθεστώτος της Κίνας, που προφανέστατα έχει προκαλέσει εν πολλοίς το παγκόσμιο αυτό χάος και οδύνη, και θα έπρεπε-και θα μπορούσε-, να αποζημιώσει συνολικά την ανθρωπότητα, για ότι της έχει προκαλέσει.
Καταληκτικά, η μόνη λύση για το αδιέξοδο της αντιμετώπισης του κινεζοιού είναι ένα σοβαρός και ισότιμος δημόσιος διάλογος ως προς το ρίσκο για την υγεία, που είμαστε διατεθειμένοι ως λαός να αποδεχθούμε στην ύπαρξη και την κανονικότητας μας.
Αλίμονο στους απαθείς.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.