Το αδιέξοδο της στάσης και υποταγής μας έναντι του κορωνοιού.
Αποτελεί νομοτέλεια, πως εφόσον δε διαθέτεις αποτελεσματικά ιατρικά μέσα για την αντιμετώπιση μιας ασθένειας-εμβόλιο, αντιικά φάρμακα-και εφόσον παράλληλα επιτρέπεις στους πολίτες-που φτάσαμε αλήθεια;-να επανέρχονται στην κανονικότητά τους, έστω και με περιορισμούς, η ασθένεια αυτή θα μεταδίδεται μεταξύ του πληθυσμού, ακόμη και να μη χαλαρώνει η επαγρύπνησή αυτού.
Που και αυτό το τελευταίο βέβαια είναι νομοτελειακό και χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης.
Επί της ουσίας και σε τέτοιες καταστάσεις, ο μόνος τρόπος για να μην ”έχεις” νεκρούς ή έστω όχι πολλούς εξ’αυτών, είναι να διατηρείς μόνιμα τον πληθυσμό σε καραντίνα ή να τον θέτεις περιοδικά σε αυτήν.
Κάτι άλλωστε που είναι και το καίριο και καταστροφικό της όλης αυτής στάσης και υποταγής μας.
Πως αντί να επιλέγουμε να ζούμε με τον κινεζοιό και τις αρνητικές συνέπειες αυτού, επιλέγουμε ή δεχόμαστε να μη ζούμε χάριν του κινεζοιού.
Που όμως εν τέλει αναιρεί τον όποιο σκοπό και νόημα της κοινωνίας και της ύπαρξης μας.
Φτάνει πια με την παλαβομάρα.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.
Οι ”Δημοκράτες” εορτάζουν τον άθλο του Δικτάτορα, καταπιέζοντας τη Δημοκρατία.
Μας λέγει το τωρινό δυστοπικό πολιτικό καθεστώς, πως σήμερα εορτάζουμε την υπεράσπιση της Δημοκρατίας από τους Έλληνες του 1940-που παρεμπιπτόντως βρίσκονταν υπό δικτατορική αρχή-απαγορεύοντας δια διαταγμάτων στους Έλληνες πολίτες να τιμήσουν οι ίδιοι τους ήρωες και προγόνους τους.
Αφήστε το εμβαθύνει στο ασυνείδητό σας.
Ναι, ζείτε σε παράλληλη διάσταση.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.
Περί της ”προεκλογικής” αντιπαλότητας Μακρόν-Ερντογάν.
Ας μιλήσουμε για την ”προεκλογική” αντιπαλότητα Μακρόν-Ερντογάν.
Καταρχάς και εκ των πραγμάτων και παρά τις ρητορικές υποστηρίξεις κάποιων κυβερνήσεων, η όποια αντιπαλότητα έναντι της Τουρκίας δεν εκδηλώνεται ως κύρωση-ούτε καν της ίδιας της Γαλλίας- και συνεπώς είναι άνευ ουσίας για την ελληνοτουρκική αντιπαράθεση.
Όχι βέβαια πως δεν είναι θετική η όποια καλλιέργεια αντιτουρκικής διάθεσης οπουδήποτε στον Κόσμο και ιδίως στη Γαλλία.
Άλλο τα ευχολόγια όμως των βοθροκάναλων και κάθε γκρούπι της Κυβέρνησης που δικαιολογεί την ατελείωτη ελληνική υποχώρηση, τάζοντας κυρώσεις της ΕΕ που δεν έρχονται ποτέ και άλλο η πολιτική πραγματικότητα των γερμανοτουρκικών συναλλαγών…
Τώρα, ως προς τη δημοφιλία των δύο Προέδρων, αυτή προφανώς αυξάνεται εκατέρωθεν. O μουλτικούλτι Γάλλος Πρόεδρος εμφανίζεται με ακραία καθυστέρηση και ξεκάθαρη ψηφοθηρική διάθεση ως αντιισλαμιστής, ανταγωνιζόμενος προφανώς τη κ. Λεπέν και ο Τούρκος σταθερά ως ο μόνος ηγέτης-υπερασπιστής του Ισλάμ, που είναι άλλωστε και το κύριο κριτήριο εκλογής του στην Τουρκία.
Μια τόνωση της Προεδρίας Ερντογάν όμως, με διπλό και αμφίθυμο αποτέλεσμα για εμάς.
Από τη μία η Τουρκία απομακρύνεται ακόμη περισσότερο πολιτισμικά από τη Δύση. Από την άλλη όμως ο Τούρκος Πρόεδρος εμφανίζεται έναντι της κυρίαρχα ισλαμόστροφης και εθνικιστικής τουρκικής κοινής γνώμης ως μόνος αντίπαλος της ”κακής Δύσης” και συνεπώς ενισχύεται συνολικά στην εφαρμογή της όποιας πολιτικής του και έναντι της Ελλάδος.
Εν τέλει και ίσως σημαντικότερα για εμάς τους Έλληνες συντηρητικούς και Ορθόδοξους, θα πρέπει να γίνει κατανοητό, πως ο χλευασμός του Σαρλί Εμπντό και συνολικά της γαλλικής καθεστωτικής φιλελέ τάξης, απευθύνεται και στη χριστιανική πίστη, η οποία ουκ ολίγες φορές έχει γελοιοποιηθεί ανάλογα έως και χειρότερα στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα, χωρίς την παραμικρή προφανώς βίαιη αντίδραση πιστών στον Κύριο ανά τον Κόσμο και ιδίως την υποτιθέμενα καθολική, αλλά ουσιαστικά άθεη Γαλλία.
Καταληκτικά ας αναρωτηθούμε, γιατί εμείς αποδεχόμαστε τόσο εύκολα το μηδενισμό της πίστης μας και όχι αποκλειστικά, το γιατί αντιδρούν κατά τόσο έντονο τρόπο οι Μουσουλμάνοι στο μηδενισμό της δικής τους.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.
Οι πρόγονοι μας θυσίασαν την ασφάλειά τους για την ελευθερία τους. Εμείς;
Καταλαβαίνετε αγαπητοί ελληνόψυχοι ποιο επί της ουσίας είναι το νόημα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου;
Πως οι πρόγονοι μας και δια του ηγέτη τους απαρνήθηκαν την ασφάλεια τους, προκειμένου να μπορούν έστω και μία ακόμη ημέρα να λογίζουν τον εαυτό τους ελεύθερο!
Πληρώνοντας προφανώς τεράστιο τίμημα (500.000 νεκροί Έλληνες, ερείπωση της χώρας κτλ.), αλλά κληροδοτώντας μας αθάνατο παράδειγμα ανυποταγής και ελευθερίας.
Και πως (δεν) γιορτάζουμε εμείς το γεγονός αυτό;
Αποδεχόμενοι χάριν της ασφάλειας μας και άνευ της παραμικρής αντίστασης, οποιαδήποτε αυθαιρεσία και αυταρχικότητα της τωρινής κυβέρνησης, που επιβάλλει κατά το δοκούν και αέναα απαγορεύσεις και στρατιωτικό νόμο, όπου, όποτε και όπως επιθυμούν μη εκλεγμένοι ”ειδικοί”.
Ντροπή μας απλά.
Θλίψις.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.
Έχει δίκιο ο Χρυσοχοΐδης. Μόνο ο Εθνικισμός θα πετύχει τα 12 μίλια!
Μα γιατί νευριάζετε με τη δήλωση Χρυσοχοΐδη;
Έχει απόλυτο δίκιο.
Τα 12 ναυτικά μίλια είναι Εθνικισμός!
Γιατί ο Εθνικισμός είναι η μόνη ιδεολογική και πνευματική δύναμη που μπορεί αν ωθήσει το έθνος προς την ολοκλήρωσή του και επέκταση του.
Και φυσικά ο μόνος πολιτικός χώρος με τη διάθεση και αυταπάρνηση να τα πετύχει.
Η Ν.Δ. είναι ιδεολογικός και πολιτικός αχταρμάς.
Η Ν.Δ. δεν είναι η Δεξιά.
Πτύελο μόνο.
Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.
Λυσσασμένη Γάτα (Cat on a Hot Tin Roof).
Πρώτη προβολή: 1958.
Κατηγορία: Δράμα.
Σκηνοθέτης: Ρίτσαρντ Μπρουκς.
Πρωταγωνιστές: Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Πολ Νιούμαν, Μπερλ Άιβζ.
Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=AzogcorjLOI
Μια ζωή την έχουμε.
Πρώτη προβολή: 1958.
Κατηγορία: Ρομαντική κωμωδία.
Σκηνοθέτης: Γιώργος Τζαβέλλας.
Πρωταγωνιστές: Δημήτρης Χορν, Υβόν Σανσόν, Βασίλης Αυλωνίτης.
Τρέιλερ: https://www.youtube.com/watch?v=jjZXkwmB_LA
