Ας μιλήσουμε για την τέχνη του να ξαναφτάνεις στο 3%, δηλαδή του να καταφέρνεις να ξαναγίνεις κόμμα διαμαρτυρίας, από κόμμα εξουσίας.

Και αναφέρομαι φυσικά στο ΣΥΡΙΖΑ και τη συνεχόμενη πορεία αυτοκαταστροφής του, που ξεκινά ουσιαστικά από τις περασμένες εθνικές εκλογές, οπότε και παρατηρούμε εξαρχής, πως η Νέα Αριστερά αντιπολιτεύεται επικρίνοντας στη νέα κυβέρνηση, όσα εκείνη έπραττε προ ολίγων εβδομάδων ως προηγούμενη κυβέρνηση του τόπου.

Τρανό παράδειγμα, η κριτική της ως προς τα πολυνομοσχέδια της ΝΔ. Τα δικαιολογημένα, θα έλεγα εγώ, πολυνομοσχέδια της ΝΔ, γιατί, προφανώς, χρειάζονται πολυνομοσχέδια για να αναιρέσεις άλλα πολυνομοσχέδια που πέρασε στην προηγούμενη Βουλή η νυν αντιπολίτευση.

Βεβαίως, θα μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει αυτήν την αντιπολιτευτική τακτική βάσει της ανασυγκρότησης που υφίσταται η Νέα Αριστερά, όπου, προφανώς, οι άνθρωποι βρίσκονται στα χαμένα, προσπαθούν απλώς να επιβιώσουν πολιτικά και δεν έχουν σχηματίσει σοβαρή αντιπολιτευτική τακτική.

Φτάνει όμως ο καιρός για την κυβέρνηση, να εκπληρώσει την πρώτη προεκλογική της δέσμευση, που δεν ήταν άλλη από την εκκαθάριση των Εξαρχείων και των Πανεπιστημίων της χώρας από αναρχικούς. Οπότε και βλέπουμε την Νέα Αριστερά-και πάλι, αυτοκτονικά-να τάσσεται στο πλευρό ολίγων αναρχικών, κατά του Ελληνικού Κράτους, αλλά και της Ελληνικής Κοινωνίας. Διότι νομίζω πως έχει καταστεί ξεκάθαρο ακόμη και στον πιο αδαή, ακόμη και στον πιο αριστερόστροφο πολίτη, πως πράγματι τα Εξάρχεια και πολλά Πανεπιστήμια της χώρας, αποτελούν βάσεις επιχειρήσεων και αποθήκες πυρομαχικών αναρχικών πυρήνων ανά την χώρα.

Μία στάση μάλιστα, που συνεχίζεται και έως τις μέρες μας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της επίκριση του ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον θεσμικό του ρόλο, του μοναδικού Αστυνομικού, ο οποίος εντός της ΑΣΟΕΕ προσπαθεί να αμυνθεί απέναντι σε ένα μπουλούκι αναρχικών, που, προφανέστατα, θα τον λίντσαραν (και το έκαναν) και ο οποίος, λόγω πολιτικής ορθότητας, δεν μπορούσε καν να χρησιμοποιήσει το υπηρεσιακό του όπλο. Και παρόλα αυτά κανιβαλίστηκε ούτως ή άλλως από το ΣΥΡΙΖΑ.

Και φθάνουμε λοιπόν, στις 2 εβδομάδες της απόλυτης ντροπής. Της προδοτικής και αντικοινωνικής πολιτικής-ταφόπλακας του ΣΥΡΙΖΑ, που ξεκινούν με την πολιτική ανυπακοή στην Λέσβο και την Χίο, την οποία ξεκάθαρα ο ΣΥΡΙΖΑ ενστερνίστηκε και προσπάθησε να οικειοποιηθεί.

Έχουμε, εν συνεχεία, πολύ χειρότερα, την απόπειρα εισβολής δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων λαθρομεταναστών, προωθούμενων, μάλιστα, από την γείτονα, όπου η Νέα Αριστερά ενστερνίζεται την τουρκική προπαγάνδα κατά του Ελληνικού Κράτους και υπερθεματίζει την αποδοχή της εισβολής.

Κατόπιν, ο ΣΥΡΙΖΑ υπεραμύνεται των δωρεάν παροχών σε λαθρομετανάστες (νομικώς, πλέον, “πρόσφυγες”).

Τέλος και χειρότερα, από άποψη ανθρωπιάς, ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του χυδαίου Πολάκη, ταυτίζει την εξάπλωση του κορωνοϊού με την ταξική πάλη.

Και αναρωτιέμαι εγώ, πλέον, μήπως πραγματικά αγαπητοί Ζαίοι, έχετε σκατά στο κεφάλι σας.

Δεν αντιλαμβάνεστε, δηλαδή, ότι ενστερνιζόμενοι την αντικρατική δράση, επί της ουσίας ενστερνίζεστε τον αντικρατισμό;

Δεν αντιλαμβάνεστε, ότι ενστερνιζόμενοι της τουρκική προπαγάνδα και αναπαράγοντές την στην χώρας μας, επί της ουσίας ταυτίζεστε με τον εθνικό εχθρό;

Δεν αντιλαμβάνεστε, ότι υπεραμυνόμενοι της δωρεάν παρεχόμενης άεργης ύπαρξης των εισβολέων στην χώρα, ταυτίζετε την λαθρομετανάστευση με την αφαίμαξη των ιθαγενών;

Δεν αντιλαμβάνεστε, εν τέλει, πως με την στάση σας στην περίπτωση του κορωνοϊού, επί της ουσίας ταυτίζετε την Αριστερά με την απανθρωπιά;

Μα, θα μου πείτε, Πάρι, τα γνωρίζαμε όλα αυτά. Γνωρίζαμε ότι η Νέα Αριστερά είναι απάνθρωπη και ότι είναι αντικοινωνική. Το θέμα είναι, όμως, ότι, μέσω της έντασης της ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ τον τελευταίο καιρό και, κυρίως, λόγω της κρισιμότητος των καταστάσεων που βιώνει η Ελληνική Κοινωνία τον τελευταίον καιρό, αυτές οι πολιτικές και ρητορικές έχουν καταστεί συνείδηση στην κοινωνία. Πλέον και η υπόλοιπη κοινωνία έχει αντιληφθεί, πως η Νέα Αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν εχθρούς της κοινωνικής μας συνύπαρξης.

Η Νέα Αριστερά, δηλαδή, έχει καταφέρει, εντός 2 εβδομάδων, όχι μόνον να εξαϋλώσει το όποιο κύρος της είχε απομείνει, αλλά, παράλληλα, να αποδομήσει δικούς της πολιτικούς και ιδεολογικούς αγώνες δεκαετιών, το αποτέλεσμα των οποίων, πλέον, αντιστρατεύεται ο Ελληνικός Λαός και, ως ένα σημείο, το Ελληνικό Κράτος.

Και όλα αυτά, φυσικά, τα λέω με κάποια λύπη, καθώς αυτή η αυτοκαταστροφική πολιτική και στρατηγική αφαιρεί μέρος της δόξας του δικού μας, αντιαριστερού ιδεολογικού αγώνα.

Εν τέλει, όμως, προφανώς και τα λέω με πολλή περισσότερη χαρά, διότι αποτελεί πραγματική απόλαυση και έδεσμα να βλέπεις την Νέα Αριστερά να βυθίζεται στον βούρκο της παράνοιας και των δακρύων της.

Και μπορείτε να είστε σίγουροι, κύριοι της Νέας Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, πως εμείς θα συνεχίσουμε τον αποδομητικό, ιδεολογικό μας αγώνα, μέχρι να εξαϋλωθείτε πλήρως πολιτικά και ιδεολογικά ή μέχρι να πλεύσετε αυτόβουλα και εθελούσια στην Γυάρο, ώστε να μας γλυτώσετε και από τον κόπο και από την αντικοινωνική σας ύπαρξη.

Η Συμφωνία των Πρεσπών πρέπει να ακυρωθεί.